Yen çık bir üst lige…
Ruhun Varsa Başarırsın! Hani derler ya!
Ruhun Varsa Başarırsın!
Hani derler ya!...
Kendi ipini kendin çek diye…
Bu hafta da aynen öyle oldu…
Samsunspor TFF 1. Ligine çıkmak için Ankara’daydı…
Rakip bu ligin ikinci yarısının en iyilerinden olan Keçiörengücü idi…
Yen çık bir üst lige…
Yani kendi göbeğini kendin kes!…
Ama nerede!!!...
Ruhsuzlar ordusu sahada yerini almıştı…
Aslında her şey Samsunspor’un lehinde idi…
Golü de 10. dakikada bulmuştu…
Yine bencillik, lakayıtlık, ruhsuzluk, başıbozukluk?!....
Anlayacağınız maçı kazanmak için azıcık ruh olsa bu iş burada bitecekti…
Taraftar tribünde kendi kendini yiyor…
Gel gelelim sahadakilere…
Beş benzemez birarada…
Ne olur, azıcık oyna mücadele et!!!…
İnsan bir maçta ölmez be kardeşim???
O sahayı yemen lazım…
Keçiören 10. dakikada golü yedi, ama maçı bırakmadı ki!?...
Takım olarak inanmışlardı…
Keçiören adına sahada mücadele desen vardı, hırs desen vardı, takım ruhu desen o da vardı!...
Bütün bunlar olunca da 1-0 yenik olsan da maçı lehine çevirirsin…
Keçiören de aynen böyle yaptı…
57. dakikada beraberlik golünü attılar…
Bizimkilerde de ne ruh vardı ne de inanç!...
Sahadaki duruşlarından bu maçı kazanamayacakları belli idi!!!…
Hop oturup hop kalktık…
Çünkü; Kimse bu takıma güvenemiyordu…
Keçi desen inat da yapmadı…
Ama; İnadı Samsunspor yaptı…
Hem de ne inat?...
Ben bu maçı almayacağım diye inat olur mu demeyin???
Böyle bir Samsunspor’unuz varsa…
Olur, beyler olur…
Velhasıl altın tepsi ile gelen ikramı teptik…
Samsunspor, ben yiyemiyorum dedi ve Keçiören’e verdi…
Keçiören de bu fırsatı kendi lehine çeviriverdi…
Samsunspor bu maçta çok şey kaybetti?...
İsmet Hocama da bir iki kelam söylemeden geçemeyeceğim…
Hocam takımın sahada top mu oynadı ki?...
Bu oyunla işimiz çok zor hocam…