Para!
Her şey para olmuş.
Paradan daha öte, insanlık yok olmuş!
Masaya oturan adeta parasıyla oturuyor, parasıyla kalkıyor ve parasıyla konuşuyor.
Herkes maalesef parası kadar adam…
Bir paramla seni döverim diyen yoktu, onu da zaman zaman hissettirenler var günümüzde.
Onları da gazete sayfalarında görüyoruz!
Hiç şık değil.
Vallahi içim rahat parayla pulla işim olmadı, bugünden sonra da olmaz inşallah.
Fakat; parası olana da bir çift lafım olur.
‘Allah daha çok versin’, ‘Allah yemeyi nasip etsin.’
Unutmayalım ki; ‘para iyi bir uşak kötü bir efendidir!’
Öyle insanları görüyorum ki; parası olan, her şeyi yapma hakkına sahip olduklarını zannediyorlar.
Aslında, herkes kişiliğince, kişiliği kadar zengindir!
Aslında, en büyük kabadayılıkta en büyük zenginlikte mütevazılıktir, efendiliktir.
Aslında, ne ekersen onu biçersin!
Aslında, yarına sabaha çıkmaya senedimiz yok.
Bunca hırs, bunca gaddarlık neden?
Şairin dediği gibi; ‘Çıktım sokağa, selam verecek adam kalmamış.
Girdim mekâna, şerefine içilecek dava kalmamış.
Kulak verdim ortama, delikanlı laf söz kalmamış.
Baktım âleme, çakallardan oturacak yer kalmamış.
Oturdum düşündüm sabaha kadar;
‘Birkaç dosttan başka kimse kalmamış!’
***
Kırmamaya dökmemeye insan-ı incitmemeye özen gösterelim.
Ne kadar büyürsek büyüyelim o kadar küçülelim.
Belli bir yaşa kemale erdikten sonra; artık kabalığı, nezaketsizliği ve küstahlığı kabul edemiyor insan olan.
Öyle değil mi?
İncinsen de incitme!
Nereye kadar?
Bahşiş!
Albert Einstein, Japonya'ya gitmişti. Otelde kalıyordu ve otel çalışanına bahşiş vermek istedi ancak, Japonya'da bahşiş kültürü yoktu. Bahşiş vermeyi bazen hakaret gibi kabul ederlerdi.
Emekçi de, "Bu işimin bir parçası, ben maaşımı alıyorum" dedi ve bahşişi kabul etmedi.
Einstein bunu bilmiyordu.
O günde Nobel ödülü alacağını öğrenmişti ve görevliye, " Sevincimi paylaşmak istiyorum, bahşişi kabul etmiyorsunuz ama müsaade ederseniz size bir hatıra vereyim" dedi.
Otel odasındaki kağıt ve kalemi aldı bir not yazdı.
Albert Einstein diye imzaladı.
Japon emekçi bu notu ömrünün sonuna kadar sakladı.
Öldükten sonra torunu, açık artırmaya çıkardı ve o notu 2017 yılında bir milyon 600 bin dolara sattı.
Einstein Tokyo Imperial Hotelinde, o kâğıda şu cümleyi yazmıştı;
"Mütevazı bir hayat, şuursuz bir başarı peşinde koşulan huzursuz bir hayata göre daha çok mutluluk verir."
Bu cümleyi gerçekten anlamanın edebi, 1.600.000 dolardan daha yüksektir.