BEN OSMANLI TORUNUYUM

BEN OSMANLI TORUNUYUM 

Ben Osmanlı torunuyum kalleşlik nedir bilmem atalarımdan öyle öğrendim.

Ben bana taş atana sevgi atarım, adalet atarım, ekmek atarım.

Nerde bir zulüm gören varsa ona kanat gerip kucak açarım.

Ben atam Osmanlıda beri böyle gördüm geleneğim göreneğim budur böyle yaşarım.

Dünya üzerinde nerde bir adaletsizlik varsa oraya yardıma koşarım.

Elimden geldiğince adalet gönderirim oraya diker izlerimi oraya bırakırım.

Ben bayrağımın halkımın hürriyeti için gerektiğinde canımı seve seve veririm.

Tüm dünyaya adaleti hoşgörüyü sevgiyi ben öğretirim ama kalleşliği arkadan vurmayı

Öğrenemedim hiçbir zaman da öğrenmek istemedim zaten karakterimde yoktu.

Düşmanlarımla hep yüz yüze göğüs göğse savaştım Çanakkale, Kosova, Kore, Kıbrıs, dünyanın Gözleri önünde olmuş ve dünya hayranlıkla izlemiştir beni. İlk ismin Osmancık son ismim Mehmetçiktir.

Dünya beni bu isimle tanır. Ben ölümsüzüm anam bakma sen ara sıra ağlıyorsun. Ağlama anam! Ben hiç bir zaman kefen giymem…

Benim kefenim hep al bayrağım olmuştur.

Dağda taşta hep onunla dolaşır onunla yatar onunla kalkarım.

Zamanı geldiğinde onunla ebedi uykuma yatar yüce peygamberimizin ebedi ordularına karışırım.

İslam orduları nerde darda kalsa yine biz yeşil sancağımızla beraber ön saflarda ordularımıza yardım eder daima muzaffer kılarız.

Onun için başını dik tut anam…

Evlerimizin üstünde Al bayrağımız ebediyete kadar dalgalansın hiç inmesin.

Bakma sen üç beş çığanın arkadan bizi kalleşçe şehit etmesine…

Demek ki efendiler efendisinin birkaç nefere ihtiyacı vardı bizleri yanına aldı…

Kaderimiz böyleymiş anam ne diyordu büyük şairimiz? Avucunu açmış sizi bekliyor peygamber.

Hiç şüphen olmasın anam bizler o yüce peygamberimizin saflarına karıştık…

Sende artık gururlan bir şehit anasısın…

Sil göz yaşlarını sevindirme şu ş!.......................................