Bilime gitmeyen karanlığa gider!...

Son zamanların en çok konuşulan konulardan biri Türküye Milli Eğitimindeki yapılmak istenen değişiklikler veya deneme projeleri ve bu projelerle ilgili memnuniyetsizlikler.
Bu gün bu konuyla ilgili, 39 senelik tecrübelerim ışığında belki halkımıza yardımcı olur düşüncesiyle, eğitimin verimli olabilmesine katkıda bulunur diye ilgililere duyurmak istiyorum.
Önce, Her ülke için geçerli olan eğitimin amaçlarından, bir iki konuya değinelim. Eğitim, toplum ve bireylerini ileriye, dünya toplumlarıyla bilgi ve beceri bakımından yarışabilir hale getirmek için gerekli, zamana uygun, müfredat programına bağlı olarak bireylerini yetiştirmelidir. Eğitimde esas olan da elbette müfredat programının içeriğinin bilgi ve beceri bakımından yarışçı konuları kapsamasıdır.
Bu konuda, dünya üzerinde başarılı olmakta olan çok sayıda müfredat programlarına da her an ulaşılabilir iken neden Sayın Milli Eğitim Bakanımızın halkımızın, her seviyede eğitim görmüş kişilerin kafalarını karıştıran beyanatlar vermesi, kayda değmeyen projelerden bahsetmesi çok düşündürücüdür!.
İçinde bulunduğumuz zamanda, en değerli otomobilleri, uçakları, tankları ve her türlü ev aletlerini yapabilen ustaları yetiştirmiş olan müfredat programlarından neden yararlanmıyoruz?
Eğer o müfredat programlarının yetiştirdiği elemanların ürettiği eşya ve kullanım araçlarını hazır olarak alıyorsak müfredat programlarını neden almayalım?
Eğitim bir milletin geleceğini teminat altına alıyorsa, neden doğru ve çağa uygun olanını almıyoruz?
Peygamberimiz de bir hadisinde; ”çağdaş eğitim yapmayan kavimler, çağdaş eğitim yapan kavimlerin ayakları altında kaybolur” dememiş miydi?
Kısaca “Amerika’yı yeniden keşfetmek“ diye bir şey olamaz, buna gayret etme gafletine düşülmemelidir.
Aynı şekilde okullarımız ve öğrenci yerleştirmeleri Avrupai tarzda, adaletli, hiçbir ayırıma mahal vermeyecek tarzda, bilgi ve zekâlarına göre yerleştirilmelidir. Sanayinin her dalında, kaliteli mal üretecek elemanları yetiştirecek zanaat okulları yurdun en ücra köşelerinde öğrencilere sunulmalıdır.
Sözel okullar sadece ihtiyaca cevap verecek sayıda olmalıdır.
Öğrencileri yaşlarına, doğum tarihlerine göre ayırmak, yaşı küçük olanları önce yerleştirmek gibi bir gaflete düşülmemelidir.
Hakkı haklıya vermeliyiz. “Bilime gitmeyen karanlığa gider” atasözünü kimse unutmasın.
Almanya’nın bütün o kaliteli mallarını üretenlerin tümü adı geçen müfredat programına göre yetiştirilmiştir.
Kimse sihirli değnek aramasın.
”Cenubu Allah akılının ve çalışanın yanındadır”
Allah bizimle olsun…
Kavranoğlu