BİR "DEVE" HİKÂYESİ

BİR “DEVE” HİKÂYESİ

Muaviye…

Muaviye bin Ebu Süfyan…

Peygamberimizin Kayınbiraderi,

Müslüman olmadan önce Uhud Savaşında ve Hendek Savaşında Mekkeli müşriklerin komutanı olarak Peygamberimiz komutasındaki Müslümanlara karşı savaşan Ebu Sufyan bin Harb'in oğlu.

Hz. Ali ile savaştı.

Mısır'ı ele geçirdi.

Hz. Ali'nin 661 yılında öldürülmesinden sonra Şam'da halifeliğini ilan etti.

Muaviye ile Hz. Ali arasında bir deve hikâyesi anlatılır durur.

İlginç bir hikâye;

Muaviye Şam’da

Hz. Ali ise Küfe şehrinde validir.

Aralarında anlaşmazlık var.

Savaş çıktı çıkacak.

Bir gün, bir deveci, yüklediği mallarla Küfe’den Şam’a gelir.

Açıkgözlü biri deveye sahip çıkar.

Devenin sahibine; “Bu dişi deve benimdir!” der.

Küfeden gelen gerçek deve sahibi kendisinden emindir, çünkü devesi erkektir.

İtiraz eder, dinletemez.

Sorun Muaviye’ye kadar yansır.

Halk bir meydanda toplanır.

Muaviye, “Bu dişi deve benimdir” diyen açıkgöz Şamlı'ya sorar;

Bu dişi deve kimindir?

“Benimdir!” der.

Muaviye de onaylar, halka meydanda seslenerek “Evet, bu dişi deve Şamlı’nın dır!” der.

Sonra halka sorar; “Bu dişi deve kimindir?”

Hep bir ağızdan cevap verirler; “Bu dişi deve Şamlı’nın dır!”

Küfeli deve sahibi neye uğradığını anlayamaz.

Şaşkın şaşkın bir kenarda dururken Muaviye kendisini yanına çağırır;

“Bana bak, ben de, sen de biliyoruz ki, bu deve erkektir. Küfe’ye dönüşte Ali’ye de ki; “Şam’da öyle bir ahali var ki, erkekleri de dişileri de, onların cinslerine değil, Muaviye’nin ağzına bakarak söylüyorlar, o dişiye erkek dese, ya da erkeğe dişi dese, hepsi ona itaat ediyor.”

Var git Ali’ye söyle ayağını denk alsın!” der ve Küfeli deve sahibini gönderir.

Hayat, kimse için hiçbir doğrunun sonsuza dek saklanabileceği kadar uzun değil.

Bu kısa yolculukta bizler; doğru olma, doğrudan ayrılmama, gelecek nesillere doğru bireyler yetiştirme, yönlendirme derdindeyiz.

Çünkü Allah her daim iyilerin ve doğruların yanındadır.