CHP Atakum Gençlik Kollarından 6 Şubat Açıklaması
CHP Atakum Gençlik Kolları Başkanı Doğukan Ekiz ve il/ilçe gençlik örgütleriyle beraber, 6 Şubat Depremi ihmallerine tepki göstermek ve anma yapmak için, Elbistan Parkı'nda basın açıklaması yaptı.
06 Şubat 2025 - 19:01 - Güncelleme: 06 Şubat 2025 - 20:15
Cumhuriyet Halk Partisi Atakum Gençlik Kolları Başkanı Doğukan Ekiz yaptığı açıklamada;
Sesimi duyan var mı?
Ben, depremde bacağını kaybetmiş 9 yaşındaki Fatma Ömür Çelenk. Beni hatırladınız mı? Ben Ebrar Sitesi'nde enkazın altında kalan 16 yaşındaki kızım Irmak Leyla'nın elini tuttuğum fotoğraf karesiyle akıllara kazınan acılı baba Mesut Hançer. Beni hatırladınız mı? Ben Adıyaman’da oğlum ve üç torunumu kaybeden yıkıntılar arasında kalmış hatıralara sığınan acılı anne Aysel Ekici. Beni hatırladınız mı? Ben kızımın enkaz altında attığı “Annemlere ulaşamıyorum, galiba ben de öleceğim'' ses kaydını dinleyen iki kızı ve eşini kaybeden kederli baba Mümtaz Gövce. Beni hatırladınız mı?
Bundan tam iki yıl önce, 6 Şubat 2023'te, saat 04:17'de, deprem felaketiyle sarsıldık. Kahramanmaraş merkezli deprem, sadece on ilimizi değil, tüm Türkiye'yi derinden etkiledi. Binlerce canımızı yitirdik, binlercesi yaralandı, milyonlarca insanımız evsiz kaldı.
Aradan geçen iki yıla rağmen, acımız hala taze. Kaybettiklerimizin yokluğu yüreğimizi dağlıyor. Ama biz, Cumhuriyet Halk Partisi Atakum Gençlik Kolları olarak, bu acıyı unutmamaya, unutturmamaya kararlıyız.
Bugün, depremin yıl dönümünde, Elbistan Parkı'nda bir araya geldik. Amacımız, depremde hayatını kaybeden tüm vatandaşlarımızı anmak, acımızı paylaşmak ve farkındalık yaratmak.
Unutmadık, unutmayacağız.
Peki, neden bu kadar büyük bir yıkım yaşadık?
TÜİK verilerinin asla doğru olmaması, AKP iktidarının deprem hazırlıkları ve denetimleri konusunda gerekli özeni göstermemesi, "takdir-i ilahi" diyerek sorumluluktan kaçması, tek bir yetkilinin, bakanın ya da bürokratın istifa etmemesi, tek bir inşaat şirketinin yargılanmaması, insanların yardım çığlıklarını duyurmak için operatörler yüzünden erişim sağlayamaması... Tüm bunlar, yaşadığımız acının katlanmasına neden oldu.
Japonya gibi, benzer felaketleri kayıpsız atlatan ülkeler varken, biz neden bu kadar büyük kayıplar yaşadık? Asıl sorulması gereken soru budur!
Deprem değil, rantçı zihniyet öldürdü!
İki yıl geçti. Hala aynı soruları soruyoruz. Hala aynı acıyı yaşıyoruz. Hala sorumlular hesap vermedi. Hala göstermelik tedbirlerle günü kurtarmaya çalışıyorlar.
Yeter artık!
Bizim halkımız ihmalsizlikten dolayı enkaz altında can verirken, onlar lüks araçlarla saltanatlarını sürdürüyordu!
Bizim vatandaşlarımız aç ve susuz enkaz altında yardım beklerken, onlar yardım malzemelerini depolarda çürütüyordu!
Bizim insanlarımız canlarını kurtarmak için çabalarken, onlar imar affıyla rant sağlamaya çalışıyordu!
Yeter artık!
Şimdi soralım kendimize. En son ne zaman utandık? Deprem felaketi diye nitelendirdiğimiz asırlık bir acının anmaları olacak buruk, yaralı ülkemin her köşesinde, kimsesiz kız çocuğu yazılı mezardan utandık mı? Merdiven olmaya çalışan çarşaf utandı kurtaramadığı 36 fidan için, biz utandık mı?
Toprak utandı, su utandı bahar kokulu çocukları yıkayıp gömmekten biz utandık mı? Barış utandı kanatlarına acıyı, kederi takmaktan; biz utandık mı? Her selde suyun boğmak zorunda kaldığı umutlar, hayaller için utandık mı? Duvarda asılı hatıra kalan son fotoğraftan utandık mı? Ateş utandı yaktığı her bir tohumdan, biz utandık mı? Ağaçlar yanarken tiz bir ses çıkarır tıpkı ağlama sesine benzer. Ağaçlar yanarken ağlar. Biz utandık mı?
Her felakette bir suçlu aradık, asıl suçlu kimdi sahiden? Her felakette gözlerimizi başka yönlere çevirip sorumluluğu bir başkasına yüklendi. Ama asıl soruyu tekrar ve tekrar sormak gerekiyor: Biz utanmadık mı?
Biz, Cumhuriyet Halk Partisi Atakum Gençlik Kolları olarak, bu soruların cevabını aramak ve sorumluluğumuzu yerine getirmek için çalışmaya devam edeceğiz. Depremde hayatını kaybeden tüm vatandaşlarımıza Allah'tan rahmet, milletimize ve kederli ailelerine sabır diliyoruz.
Kamuoyuna saygıyla duyurulur.
Sesimi duyan var mı?
Ben, depremde bacağını kaybetmiş 9 yaşındaki Fatma Ömür Çelenk. Beni hatırladınız mı? Ben Ebrar Sitesi'nde enkazın altında kalan 16 yaşındaki kızım Irmak Leyla'nın elini tuttuğum fotoğraf karesiyle akıllara kazınan acılı baba Mesut Hançer. Beni hatırladınız mı? Ben Adıyaman’da oğlum ve üç torunumu kaybeden yıkıntılar arasında kalmış hatıralara sığınan acılı anne Aysel Ekici. Beni hatırladınız mı? Ben kızımın enkaz altında attığı “Annemlere ulaşamıyorum, galiba ben de öleceğim'' ses kaydını dinleyen iki kızı ve eşini kaybeden kederli baba Mümtaz Gövce. Beni hatırladınız mı?
Bundan tam iki yıl önce, 6 Şubat 2023'te, saat 04:17'de, deprem felaketiyle sarsıldık. Kahramanmaraş merkezli deprem, sadece on ilimizi değil, tüm Türkiye'yi derinden etkiledi. Binlerce canımızı yitirdik, binlercesi yaralandı, milyonlarca insanımız evsiz kaldı.
Aradan geçen iki yıla rağmen, acımız hala taze. Kaybettiklerimizin yokluğu yüreğimizi dağlıyor. Ama biz, Cumhuriyet Halk Partisi Atakum Gençlik Kolları olarak, bu acıyı unutmamaya, unutturmamaya kararlıyız.
Bugün, depremin yıl dönümünde, Elbistan Parkı'nda bir araya geldik. Amacımız, depremde hayatını kaybeden tüm vatandaşlarımızı anmak, acımızı paylaşmak ve farkındalık yaratmak.
Unutmadık, unutmayacağız.
Peki, neden bu kadar büyük bir yıkım yaşadık?
TÜİK verilerinin asla doğru olmaması, AKP iktidarının deprem hazırlıkları ve denetimleri konusunda gerekli özeni göstermemesi, "takdir-i ilahi" diyerek sorumluluktan kaçması, tek bir yetkilinin, bakanın ya da bürokratın istifa etmemesi, tek bir inşaat şirketinin yargılanmaması, insanların yardım çığlıklarını duyurmak için operatörler yüzünden erişim sağlayamaması... Tüm bunlar, yaşadığımız acının katlanmasına neden oldu.
Japonya gibi, benzer felaketleri kayıpsız atlatan ülkeler varken, biz neden bu kadar büyük kayıplar yaşadık? Asıl sorulması gereken soru budur!
Deprem değil, rantçı zihniyet öldürdü!
İki yıl geçti. Hala aynı soruları soruyoruz. Hala aynı acıyı yaşıyoruz. Hala sorumlular hesap vermedi. Hala göstermelik tedbirlerle günü kurtarmaya çalışıyorlar.
Yeter artık!
Bizim halkımız ihmalsizlikten dolayı enkaz altında can verirken, onlar lüks araçlarla saltanatlarını sürdürüyordu!
Bizim vatandaşlarımız aç ve susuz enkaz altında yardım beklerken, onlar yardım malzemelerini depolarda çürütüyordu!
Bizim insanlarımız canlarını kurtarmak için çabalarken, onlar imar affıyla rant sağlamaya çalışıyordu!
Yeter artık!
Şimdi soralım kendimize. En son ne zaman utandık? Deprem felaketi diye nitelendirdiğimiz asırlık bir acının anmaları olacak buruk, yaralı ülkemin her köşesinde, kimsesiz kız çocuğu yazılı mezardan utandık mı? Merdiven olmaya çalışan çarşaf utandı kurtaramadığı 36 fidan için, biz utandık mı?
Toprak utandı, su utandı bahar kokulu çocukları yıkayıp gömmekten biz utandık mı? Barış utandı kanatlarına acıyı, kederi takmaktan; biz utandık mı? Her selde suyun boğmak zorunda kaldığı umutlar, hayaller için utandık mı? Duvarda asılı hatıra kalan son fotoğraftan utandık mı? Ateş utandı yaktığı her bir tohumdan, biz utandık mı? Ağaçlar yanarken tiz bir ses çıkarır tıpkı ağlama sesine benzer. Ağaçlar yanarken ağlar. Biz utandık mı?
Her felakette bir suçlu aradık, asıl suçlu kimdi sahiden? Her felakette gözlerimizi başka yönlere çevirip sorumluluğu bir başkasına yüklendi. Ama asıl soruyu tekrar ve tekrar sormak gerekiyor: Biz utanmadık mı?
Biz, Cumhuriyet Halk Partisi Atakum Gençlik Kolları olarak, bu soruların cevabını aramak ve sorumluluğumuzu yerine getirmek için çalışmaya devam edeceğiz. Depremde hayatını kaybeden tüm vatandaşlarımıza Allah'tan rahmet, milletimize ve kederli ailelerine sabır diliyoruz.
Kamuoyuna saygıyla duyurulur.
FACEBOOK YORUMLAR