HEYECAN VE HÜZÜN

Yine unutulmaz bir Mersin maçı yaşadık. Mersin maçları hep böyle farklı ve unutulmaz oluyor. Bu maçta da heyecan vardı ve bu maçtan da hüzünle ayrıldık. Bu seferki hüzün daha farklı oldu çünkü az da olsa devam eden ilk iki  şansımızı tamamen kaybettik.90 dakika boyunca hop oturup hop kalktık, maç gitti, geldi, gitti derken kaçırdığımız fırsat ve kaybettiğimiz iki puan hepimizi üzdü.

Hafta içindeki Adana maçını kazanamayınca aslında ilk ikiyi unutmaya başlamıştık ama Ordu ile Balıkesir berabere kalınca acabalar oluştu ve bu maçı alıp ilk ikiyi zorlayabilir miyiz diye düşünmedik değil. Son 5 dakikaya girilirken bu hesaplar tutarken 5 dakika oyunu tutamayınca bir puana razı olduk. Evet, tam anlamıyla 5 dakika oyunu tutamadık.5 dakika yatamadık, topu kalemizden uzak tutamadık. Daha önce de böyle birkaç maç yaşamıştık. Seyredenler için 6 gollü, heyecanlı bir maç oldu ama taraftarımız için soğuk duş etkisiyle sona erdi maç.

Maçın 62. dakikasında Mersin 2-1 öne geçince oyunculara yönelik olumsuz tezahüratını anlayabilmiş değilim. Her fırsatta Türkiye'nin en büyük taraftarı olduğunu vurguladığımız bu büyük taraftar maçın bitimine yarım saat kala ve oyunda her şey olabilecekken nasıl böyle bir tavır sergiler anlayamadım. Nitekim bağırıp hakaret ettiğiniz bu takım 2 gol bularak öne de geçti. O zaman ne hissettiniz. Hep söylüyorum sakin olmak, son düdüğe kadar takımı desteklemek gerekir diye. Kaldı ki biz bu ligi bu oyuncularla bitireceğiz ve play-off maçlarına bu çocuklarla çıkacağız. Tahmin edemeyeceğiniz kadar onurlu ve yürekli olan bu çocuklara lütfen gerekli desteği verelim. Zaten maddi problemlerden dolayı sıkıntıda olan bu çocuklara bir de taraftar baskısıyla sıkıntı yaratmayalım.

Kaybettiğimiz maçlara baktığımızda ilk ikiden şampiyon olmamak içten bile değildi. Ama bazı ayrıntılar bizi play-off potasında bıraktı. Fark ayrıntılarda gizlidir ve ayrıntılar hedefi belirler.