Memleket evlatlarını yitirir olmuş… Bir tarafta bu vatan için verilen şehitler…
STRES TOPU Memleket evlatlarını yitirir olmuş… Bir tarafta bu vatan için verilen şehitler… Bir tarafta İş kazalarında ölen gencecik hayatlar… Trafik kazalarındaki kaybedilen vatan evlatları… So
02 Mart 2015 - 19:29
STRES TOPU
Memleket evlatlarını yitirir olmuş…
Bir tarafta bu vatan için verilen şehitler…
Bir tarafta İş kazalarında ölen gencecik hayatlar…
Trafik kazalarındaki kaybedilen vatan evlatları…
Sonunda ülkenin bu stresli, sisli ortamından uzaklaşan genç beyinler.
Düne kadar traktör parası için gidilen “gurbet eller”, bugünlerde genç beyinlerin göç yerleri, yeni obaları olmaya başladı.
İletişimin ve ulaşımın gelişmesi ve maliyetlerin aşağı çekilmesi ile yeni umutlar, yenidünyalar, yeni gurbet ellere göçü hızlandırdı.
Birçok arkadaşım Almanya, İngiltere başta olmak üzere değişik Avrupa ülkelerine yerleşti.
Birçok üniversiteden ve kamuda ki mesai arkadaşlarımdan gencecik beyinler aileleri ile birlikte Amerika’ya, Kanada’ya yerleşti…
Giden dostlarım, akrabalarım, kardeşlerim ile konuşuyorum. Bana söyledikleri ortak şey neredeyse aynı; “stresten uzak bir yaşam”…
Öyle ya; memlekette stres her geçen gün artıyor…
Okul derdi, stres…
Sınav sistemi stres…
Üniversite kazanmak stres…
Burs bulmak, kıt kanaat okumak stres…
İş bulmak, eş bulmak stres…
Televizyonu açsan stres…
Gazete okusan stres…
Siyaset, memleketin hali hepten stres…
Terörü stres, Ortadoğu’su stres, Trafiği Stres, Söylemi Stres, Vergisi stres, Faizi stres, Algısı stres, Adamı stres, Adamın adamı stres…
Stres oğlu stres…
Dayanamıyor insan olan, duyarlı olan, endişe duyan…
Onurlu yaşayayım, bana ne bu siyasetten, ekonomiden, ağaçtan, parktan, çevreden, toplumdan diyemiyor bu nesil…
Kolayı olmasa da, kendince(!) en doğruyu seçip yeni obalara, yeni ülkelere, uzak diyarlara yelken açıyorlar.
Bunlara son olarak kuzenim, eşi ve oğlu katıldı… İkisi de genç beyinler, yetiştiler, okudular, doktor oldular ve gitmek zorunda kaldılar…
“Yolları, bahtları açık olsun”…
Bu kadar stres ve sis onlara da, diğer arkadaşlarıma olduğu gibi ağır geldi…
Nedenlerine iyi bakmak gerek!..
İyi bakmak gerek çünkü memleketin evlatlarını kaybetmemek gerek…
Geçenlerde Melih Karakelle adlı bir gencin “Türkiye’den Neden Taşındım?” adlı bir yazısını okumuştum…
Memleketin haline farklı bir bakış açısından bakmak isteyenlere okumasını tavsiye ederim.
Ne diyelim!
Bu ayrılık sonuncusu olur inşallah!..
Memleket evlatlarını yitirir olmuş…
Bir tarafta bu vatan için verilen şehitler…
Bir tarafta İş kazalarında ölen gencecik hayatlar…
Trafik kazalarındaki kaybedilen vatan evlatları…
Sonunda ülkenin bu stresli, sisli ortamından uzaklaşan genç beyinler.
Düne kadar traktör parası için gidilen “gurbet eller”, bugünlerde genç beyinlerin göç yerleri, yeni obaları olmaya başladı.
İletişimin ve ulaşımın gelişmesi ve maliyetlerin aşağı çekilmesi ile yeni umutlar, yenidünyalar, yeni gurbet ellere göçü hızlandırdı.
Birçok arkadaşım Almanya, İngiltere başta olmak üzere değişik Avrupa ülkelerine yerleşti.
Birçok üniversiteden ve kamuda ki mesai arkadaşlarımdan gencecik beyinler aileleri ile birlikte Amerika’ya, Kanada’ya yerleşti…
Giden dostlarım, akrabalarım, kardeşlerim ile konuşuyorum. Bana söyledikleri ortak şey neredeyse aynı; “stresten uzak bir yaşam”…
Öyle ya; memlekette stres her geçen gün artıyor…
Okul derdi, stres…
Sınav sistemi stres…
Üniversite kazanmak stres…
Burs bulmak, kıt kanaat okumak stres…
İş bulmak, eş bulmak stres…
Televizyonu açsan stres…
Gazete okusan stres…
Siyaset, memleketin hali hepten stres…
Terörü stres, Ortadoğu’su stres, Trafiği Stres, Söylemi Stres, Vergisi stres, Faizi stres, Algısı stres, Adamı stres, Adamın adamı stres…
Stres oğlu stres…
Dayanamıyor insan olan, duyarlı olan, endişe duyan…
Onurlu yaşayayım, bana ne bu siyasetten, ekonomiden, ağaçtan, parktan, çevreden, toplumdan diyemiyor bu nesil…
Kolayı olmasa da, kendince(!) en doğruyu seçip yeni obalara, yeni ülkelere, uzak diyarlara yelken açıyorlar.
Bunlara son olarak kuzenim, eşi ve oğlu katıldı… İkisi de genç beyinler, yetiştiler, okudular, doktor oldular ve gitmek zorunda kaldılar…
“Yolları, bahtları açık olsun”…
Bu kadar stres ve sis onlara da, diğer arkadaşlarıma olduğu gibi ağır geldi…
Nedenlerine iyi bakmak gerek!..
İyi bakmak gerek çünkü memleketin evlatlarını kaybetmemek gerek…
Geçenlerde Melih Karakelle adlı bir gencin “Türkiye’den Neden Taşındım?” adlı bir yazısını okumuştum…
Memleketin haline farklı bir bakış açısından bakmak isteyenlere okumasını tavsiye ederim.
Ne diyelim!
Bu ayrılık sonuncusu olur inşallah!..
FACEBOOK YORUMLAR