PARTİ ENFLASYONU
PARTİ ENFLASYONU Demokrasi… En önemli özelliklerinden biri de farklı görüş ve istekleri aktarmak için, halkın refahına yönelik ekonomik, kültürel, sosyal uygulanabilir program ve tüzükleri ola
20 Kasım 2014 - 18:00
PARTİ ENFLASYONU
Demokrasi…
En önemli özelliklerinden biri de farklı görüş ve istekleri aktarmak için, halkın refahına yönelik ekonomik, kültürel, sosyal uygulanabilir program ve tüzükleri olan partilerin varlığıdır.
Siyasi partiler sayesinde birey, kendi görüşüne uygun olan yöneticileri seçme ve görüşlerini yansıtacak partileri destekleme fırsatı bulur.
Devleti yöneten bir siyasi partinin, tek başına yasama meclisi (parlamento) ve hükumeti oluşturduğu rejime “tek parti rejimi” deniliyor.
Tek partili devletlere en bilinen örnekler; Kuzey Kore, Çin, Küba, Vietnam gibi ülkeler…
Yasama meclisinde birden fazla siyasi partinin olması durumuna da “Çok partili sistem” deniliyor.
Türkiye Cumhuriyeti çok partili dönemine ancak 1946 seçimleri ile geçebilmiş…
1924’te Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası, 1930’da Serbest Cumhuriyet Fırkası ve 1945’te Milli Kalkınma Partisi ile çok partili sistem denenmiş ama bu partilerin ömürleri kısa soluklu olmuş…
Bugün itibariyle Türkiye Cumhuriyeti’nde faal olan siyasi parti sayısı 95…
Genel olarak adı bilinen siyasi parti sayısı 10’u geçmezken bu kadar parti nereden çıktı diye düşünmeden edemiyor insan.
Listede bulunan partilerin kuruluş tarihleri maalesef 1983’ten başlıyor.
Nedeni ise 12 Eylül 1980 ihtilali sonrası siyasi partilerin kapatılması.
Bu durum 12 Eylül ihtilaline özel bir durum değil, öncesinde ve sonrasında da kapatılan siyasi partiler var.
1924-1980 yılları arasında 20 siyasi parti, ihtilaller ve mahkemeler tarafından kapatılmış...
Aslında ihtilaller sonrasında da mahkemeler tarafından kapatılmış…
12 Eylül 1980 ihtilalinden hemen sonra 17 parti bir anda kapatılmış.
1983-2009 yılları arasında 21 siyasi parti kapatılmış.
Halen aktif olan 95 siyasi parti içerisinde hiç duymadığımız, ilginç partiler var.
Mesela;
Sağduyu Partisi, İşçi Kardeşliği Partisi, Hak ve Hakikat Partisi, Türkiye Hümanist Parti, Gönül Birliği Yeşiller Partisi, Güçlenen Türkiye Partisi, Yeni Dünya Partisi, Ergenekon Partisi, Ezilenlerin Sosyalist Partisi, Toplumsal Uzlaşma Reform ve Kalkınma Partisi, Esnaf ve Çiftçi Partisi, Güven Parti, Gezi Partisi, Engelsiz Yaşam Partisi, Önce İnsan Partisi, Önce Vatan Partisi, Kadın Partisi…
Parti çok ama son dönem seçimlere giren parti sayısı 15-20 civarında…
Birçoğu “Tabela partisi” anlayacağınız…
Hatta o kadar ki “Güven Partisi” ve “Milliyetçi İrade Yükseliş Partisi” tombala ve kumar ile anılır olmuş. Örneğin Adana’da, Güven Partisi’ne 46 kez kumar baskını yapılmış…
Tombala partileri…
Türk siyasi hayatına son dönemde giren çok sayıda partiler var. 2014 yılında, bugün itibariyle 14 yeni parti kurulmuş.
Bunlardan gözüme çarpan; “Türkiye Kürdistan Demokrat Partisi” oldu…
“Kürdistan(!) ismi nasıl bir siyasi partiye verilebilir?” anlamakta zorlanıyorum…
Son günlerde parti trafiği hızlandı…
Neredeyse bu aralar her hafta yeni bir parti kuruluyor. Demokrasi ve çok partili düzeni millet olarak biraz abarttık gibi…
“30 kişiyi bulan parti kuruyor” desek yeridir…
Demokrasi…
En önemli özelliklerinden biri de farklı görüş ve istekleri aktarmak için, halkın refahına yönelik ekonomik, kültürel, sosyal uygulanabilir program ve tüzükleri olan partilerin varlığıdır.
Siyasi partiler sayesinde birey, kendi görüşüne uygun olan yöneticileri seçme ve görüşlerini yansıtacak partileri destekleme fırsatı bulur.
Devleti yöneten bir siyasi partinin, tek başına yasama meclisi (parlamento) ve hükumeti oluşturduğu rejime “tek parti rejimi” deniliyor.
Tek partili devletlere en bilinen örnekler; Kuzey Kore, Çin, Küba, Vietnam gibi ülkeler…
Yasama meclisinde birden fazla siyasi partinin olması durumuna da “Çok partili sistem” deniliyor.
Türkiye Cumhuriyeti çok partili dönemine ancak 1946 seçimleri ile geçebilmiş…
1924’te Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası, 1930’da Serbest Cumhuriyet Fırkası ve 1945’te Milli Kalkınma Partisi ile çok partili sistem denenmiş ama bu partilerin ömürleri kısa soluklu olmuş…
Bugün itibariyle Türkiye Cumhuriyeti’nde faal olan siyasi parti sayısı 95…
Genel olarak adı bilinen siyasi parti sayısı 10’u geçmezken bu kadar parti nereden çıktı diye düşünmeden edemiyor insan.
Listede bulunan partilerin kuruluş tarihleri maalesef 1983’ten başlıyor.
Nedeni ise 12 Eylül 1980 ihtilali sonrası siyasi partilerin kapatılması.
Bu durum 12 Eylül ihtilaline özel bir durum değil, öncesinde ve sonrasında da kapatılan siyasi partiler var.
1924-1980 yılları arasında 20 siyasi parti, ihtilaller ve mahkemeler tarafından kapatılmış...
Aslında ihtilaller sonrasında da mahkemeler tarafından kapatılmış…
12 Eylül 1980 ihtilalinden hemen sonra 17 parti bir anda kapatılmış.
1983-2009 yılları arasında 21 siyasi parti kapatılmış.
Halen aktif olan 95 siyasi parti içerisinde hiç duymadığımız, ilginç partiler var.
Mesela;
Sağduyu Partisi, İşçi Kardeşliği Partisi, Hak ve Hakikat Partisi, Türkiye Hümanist Parti, Gönül Birliği Yeşiller Partisi, Güçlenen Türkiye Partisi, Yeni Dünya Partisi, Ergenekon Partisi, Ezilenlerin Sosyalist Partisi, Toplumsal Uzlaşma Reform ve Kalkınma Partisi, Esnaf ve Çiftçi Partisi, Güven Parti, Gezi Partisi, Engelsiz Yaşam Partisi, Önce İnsan Partisi, Önce Vatan Partisi, Kadın Partisi…
Parti çok ama son dönem seçimlere giren parti sayısı 15-20 civarında…
Birçoğu “Tabela partisi” anlayacağınız…
Hatta o kadar ki “Güven Partisi” ve “Milliyetçi İrade Yükseliş Partisi” tombala ve kumar ile anılır olmuş. Örneğin Adana’da, Güven Partisi’ne 46 kez kumar baskını yapılmış…
Tombala partileri…
Türk siyasi hayatına son dönemde giren çok sayıda partiler var. 2014 yılında, bugün itibariyle 14 yeni parti kurulmuş.
Bunlardan gözüme çarpan; “Türkiye Kürdistan Demokrat Partisi” oldu…
“Kürdistan(!) ismi nasıl bir siyasi partiye verilebilir?” anlamakta zorlanıyorum…
Son günlerde parti trafiği hızlandı…
Neredeyse bu aralar her hafta yeni bir parti kuruluyor. Demokrasi ve çok partili düzeni millet olarak biraz abarttık gibi…
“30 kişiyi bulan parti kuruyor” desek yeridir…
FACEBOOK YORUMLAR