Daha Büyük Fakir!...

Kayseri’nin küçük bir Mahallesinde…
Orta halli bir işçi ailesinin en büyük çocuğu olarak doğdum.
Mahalle sakinlerinin çoğunluğu ya işçi ya da ücretli çalışandı.
Ama herkes birbirini tanır ir yabancı gelse hemen seçilirdi.
Mahallemizdeki tek esnaf ise Mahalle bakkalımızdı…
Mahallemizde her ramazan ayında rahmetli Babamın önderliğinde bir Kaç fakir aileye yardım edilir
bunun için de mesai arkadaşları ve çarşı esnafından yardım alınırdı.
Geleneksel hale gelmişti
Zaman zaman aileler değişir ama sistem hiç değişmezdi.
Kendimi bilmeye başladığım 1960’lı yılların sonunda sürece ben de dâhil olmuştum.
Ramazan ayının başlangıcında insanlar sanki borçları varmış gibi tümüyle spontane olarak
evimize para ve gıda maddesi getirir ben de babam evde yoksa kimin ne getirdiğini not ederdim.
İlkokul 4-5. sınıfta öğretmenimiz Türkçe dersinde iyilik ve yardımlaşma konusunda bir yazı ödevi vermişti.
Ben de her yıl tekrarlanan ve ailemizin yönettiği bu iyilik hareketini yazmış sonunu da “Büyüyünce daha büyük fakirler bulacağım” diye bitirmiştim.
Yazı öğretmenimin çok hoşuna gitmiş ama…
Sonundaki “DAHA BÜYÜK FAKİR’e takılmıştı!
Bir ders boyunca “ÇOK” ve “BÜYÜK” kavramlarını nerelerde kullanacağımızı anlatmış
sonunda da benim yazının sonunu “Büyüyünce daha çok fakir bulacağım” olarak değiştirmiştik.
Öğretmenimiz bu yazıdan rahmetli Babama bahsetmiş ve…
Kendine hedef koymuş seni geçecek demiş.
O sene yardımları dağıttıktan sonra bana “Büyüyünce daha çok fakir bulacakmışsın öyle mi?” diye sordu ve evet deyince de…
Belki de beni kamçılamak için “Beni geçmen için çok fırın ekmek yemen lazım” dedi.
Hayatım boyunca hep fakir olarak gördüğüm veya duyduğum insanları kolladım ancak 70 yaşıma kadar Babamı geçemedim.
Allah bana bu fırsatı 2023 yılındaki deprem felaketi ile verdi.
İşte dedim kendi kendime Babamı geçmenin tam zamanı.
Çünkü artık yalnız değilim…
Yanımda YÜCE GÖNÜLLÜ 3000 arkadaşım var.
Birde bunların yanındaki mesai arkadaşları, komşuları, aile dostları, akrabaları yani kabaca 10.000 kişiden fazla iyiliksever insan.
İşte canım babacığım şimdi seni geçeceğim…
Biliyorum ki Anacığımla birlikte bir yerlerden beni izliyor,
Sevgili Babacığım;
Gördüğün gibi senin Kayseri’nin küçük bir mahallesinde sana inanan, güvenen
40-50 kişi ile temelini attığın hareket şimdi Türkiye Genelinde bana inanan ve güvenen
10.000 üzerinde Yüce Gönüllü insanın katıldığı “TOPLUMSAL İYİLİK HAREKETİ’ne dönüştü.
Sana söz vereli 60 yıl oldu.
Kaç fırın ekmek yediğimi bilmiyorum.
Ama bildiğim şu ki:
DAHA BÜYÜK FAKİR buldum ve…
SENİ GEÇTİM BABA
Anacığımla birlikte rahat uyu…
Ruhunuz şad olsun…