KAR'A VEFA-SIZLIK!…

Rahmetli Başkan Emin Kar vefa adamıydı.
Tek kelimeyle vefanın adıydı O.
20 Ocak 1989’daki o elim kazada hayatını kaybeden takım arkadaşlarından Mete Adanır’ın adını torununa verecek kadar vefalıydı.
Her şeyi içinde yaşadı büyük başkan büyük kaptan.
Hiç kimse yokken O vardı.
‘İyi günde herkes var kötü günde Emin Kar!’ sloganını boşuna demedi bu büyük taraftarlar…
En zor anda ‘ben varım arkadaş!’ diyen de başkan Emin Kar’dı.
Hiç kimsenin cesaret edemediği dönemde Samsunspor’u bataktan kurtaran başkandı.
Bu da ayrı bir vefa örneğiydi!
Yıllardır hep aynı telefon numarasını kullandı.
Her aradığımda ulaştığım ender başkanlardan biriydi.
Vefalıydı…
Hem de çook vefalıydı.
Hemen döner arardı.
Herkesle iyi geçinmeye dikkat etti.
Yamuk yumuk adamlara da postasını hep koydu.
Mete’yi, Tomiç’i, Muzaffer’i, Nuri Asan’ı ve Asım Özkan’ın başını öne eğdirecek tek bir yanlışı olmadı.
Yazdım ya; yanlış adamlara karşı her zaman tepkisini koydu.
Başkanlığı zamanında eski arkadaşlarına da kulüpte görev vermesi vefanın en büyük örneğiydi.
Başkan herkese karşı vefasını hayatı boyunca hep gösterdi.
Ya biz ne yaptık?
Hayatını Samsunspor’a adayan bir büyük başkana bir büyük kaptana kulübü önünde bir anma töreni yapamadık.
Bu ayıpta bunu düşünemeyenlere yeter!
Hâlbuki O büyük başkanın; ilk giydiği takımının formasını bile tabutunun üzerine örterek yine vefasını herkes gördü.
Samsunspor’da giydiği 6 numaralı forma da tabutunun üzerindeydi.
Samsunspor bayrağı da.
O büyük başkana O büyük kaptana her şey layıktı.
O gerçek Samsunsporluydu.
Şimdi yazıyorum: İlk kez yazıyorum, başkanın Samsunsporluluğunu bile tartışanlar olmuştu.
Vefa; bir semt adı değilse; Emin Kar başkanımızın adı bu şehirde yaşatılmalı ve bir sokağa bir caddeye mutlaka adı konularak yaşatılmalıdır.
Başkan hayatı boyunca hep dik durdu ve gerçek sevenleri tarafından ebediyete uğurlandı.
Mekânın cennet olsun büyük başkan büyük kaptan!
Seni asla unutmayacağım!
Unutturmayacağız da…